ក្នុងសម័យបេកចេ សឆុនមានគុនមួយ​ (សលីម គុន) និងហ្យនពីរ (ម៉ាសានហ្យន និងប៊ីជុងហ្យន)។​ ក្នុងសម័យអ៊ុងជីន និងសាពីនៃបេកចេ សឆុន ស្ថិតនៅមាត់ទន្លេគឹមកាំង ហើយ ត្រូវបានចាត់ទុកជាតំបន់ប្រជុំកងទ័ព និងផ្នែកការទូត។ ឈ្មោះនៃតំបន់នេះ ត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរទៅសរីមគុន

ក្នុងសម័យអាណាចក្រព្រះបាទគ្យងតុកនៃ សម័យបង្រួបបង្រួមស៊ីលឡា។ បន្ទាប់មក ក្នុងឆ្នាំ 1314 (ឆ្នាំទីមួយ បន្ទាប់ពីព្រះបាទ ជុងសុក ឡើងគ្រងរាជ្យនាចុងសម័យកូរ្យ៉ូ)

ត្រូវបានតំឡើងជាស្ថាប័នរដ្ឋាភិបាលនៃជីសជូសា ដើម្បីទទួលស្គាល់នៃ អ៊ី អឹនជុង ដែលមានស្រុកកំណើតនៅសឆុន។ ក្នុងពេលដាក់ឈ្មោះឡើងវិញនៃតំបន់រដ្ឋបាលទូទាំងប្រទេស ថ្ងៃទី 15 ខែតុលា ឆ្នាំ 1413 (ឆ្នាំទី 13th នៃព្រះបាទថេជុង ក្នុងសម័យចូសុន) ហើយត្រូវបានដាក់ឈ្មោះសឆុននេះ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។

ឆ្នាំ 2013 គឺជាខួបទី 600th នៃសឆុន ត្រូវបានដាក់ឈ្មោះសឆុន។ នេះគឺជាអ្វីដែលអាចអោយប្រជាជនសឆុនរំលឹកអំពីតំលៃនៃជីវិត និងការរៀបចំអនាគតនៃសឆុន។