SEO
CHEON Sinsung-ri
ព័ត៌មានទូទៅ
1. បរិស្ថានធម្មជាតិ
សឆុន ស្ថិតនៅចំណុចកណ្តាលនៃឆ្នេរខាងលិចនៃប្រទេសកូរ៉េ និងស្ថិតនៅចុងបំផុតនៃតំបន់ខាងត្បូងនៃខេត្តឈុនឆុនណាមតូ។ តំបន់ខាងជើងឈៀងខាងលិចនៃខេត្តសឆុន មានកំពូល នៃជួរភ្នំឆារ៉ុងសានម៉ាអ៊ីក ដែលលាតសន្ធឹងទៅទិសខាងត្បូងឈៀងខាងលិចនៃតំបន់កណ្តាល ក្នុងខេត្តឈុនឆុនណាមតូ។ តំបន់សម្យន មានទីទួលទាបៗជាច្រើន ដែលមានកំពស់រហូត ដល់100m និងទីវាលទំនាបជាច្រើន។ ទន្លេគឹមកាំង ទន្លេមួយក្នុងចំណោមទន្លេធំៗទាំងបួននៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េ ហូរចុះទៅទិសខាងកើតឈៀងខាងត្បូងនៃតំបន់សឆុន និង នាំដីល្បាប់ដ៏ មានជីជាតិមកកាន់តំបន់នេះបង្កើតបានជាទីវាលដ៏មានជីជាតិភ្ជាប់ជាមួយនឹងទីវាលទំនាបណេផូ និងហូណាម។ ឆ្នេរសមុទ្រខាងលិច និងខាងត្បូងនៃសឆុន ត្រូវបានចាត់ទុកជាឆ្នេរ ដ៏ស្រស់ស្អាត ដោយមានទឹករលកតូចៗ និងឆ្នេរខ្សាច់ដ៏ស្រស់ស្អាត។
2.ធនធានទេសចរណ៍
មានពិធីបុណ្យជាច្រើននៅក្នុងតំបន់សឆុនប្រចាំរដូវនីមួយៗ រួមមាន ពិធីបុណ្យវប្បធម៌ក្រណាត់រេមីហានសាន ដែលគឺពិធីបុណ្យតែមួយគត់ដែលរំលឹកអំពីក្រណាត់ប្រពៃណីរបស់កូរ៉េ ក៏ដូចជាពិធីបុណ្យចូណូផតហុងវ៉ុន (ហ្គីហ្សាត) ពិធីបុណ្យខាមេឡាអក់ថូផឹសសឆុន និងពិធីបុណ្យថ្ងៃរះម៉ារ៉ុងផូ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ក៏មានតំបន់ជាច្រើនដែលទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរ ដូចជា តំបន់អភិរក្សបក្សីគឹមកាំង ដែលជាឋានសួគ៍សំរាប់បក្សីដែលផ្លាស់ទីលំនៅ តំបន់ផ្កាថ្មស៊ីនសុងរី ដែលទទួលបានភាពល្បីល្បាញតាមរយ:ភាពយន្តឈ្មោះ "JSA - Joint Security Area" ("JSA - តំបន់សុវត្ថិភាពរួម") ដែលជាកន្លែងរស់នៅដ៏ល្អសំរាប់សត្វសមុទ្រ និងឆ្នេរឈុនចាំងតេ ដែលមានព្រៃអាកាស្យា និងដើមស្រល់ខ្មៅ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ មានភ្ញៀវទេសចរជាច្រើន មកកាន់សឆុន មិនត្រឹមតែដើម្បីលំហែកាយប៉ុណ្ណោះ តែមកលេងក្នុងគោលបំណងពិសេស ដូចជាឆ្នេរសមុទ្រ និងភូមិកសិកម្មជាដើម។
3. ប្រវត្តិសាស្ត្រ និងវប្បធម៌
សឆុន គឺជាស្រុកកំណើតនៃអ្នកល្បីឈ្មោះប្រវត្តិសាស្ត្រជាច្រើន រួមមានម៉ូគឹន អ៊ី សាក់ ដែលជាកវីកុងហ្វូស៊ានម្នាក់ ក្នុងចំណោមបីនាក់ ដែលល្បីឈ្មោះក្នុងសម័យកូរ្យ៉ូ និងជាកវីផ្នែក នីអូកុងហ្វូស៊ាន និងវ៉ុលណាម អ៊ី សាងចេ ដែលជាបុគ្គលផ្នែកសាសនា និងជាអ្នកដឹកនាំនៃចលនាឯករាជ្យ។ សឆុន ក៏ជាផ្នែកមួយនៃវប្បធម៌ គីបុលផូ (អតីតឈ្មោះ ចាង ហាង) ដែលជា មជ្ឈមណ្ឌលសេដ្ឋកិច្ច និងកងទ័ពនៃបេកចេ ដោយហេតុនេះ នៅសឆុន ក៏មាននៅបន្សល់ទុកមកដល់សព្វថ្ងៃ។ ភ្ញៀវទេចរមកកាន់សឆុន ដើម្បីសាកល្បងផលិតផលពិសេសនៅទីនេះ ដូចជា ហានសានសេម៉ូស៊ី (ក្រណាត់រេមីដែលមានក្បាច់ស្អាត) និងហានសានសេកូកជូ (ស្រាអង្ករមួយប្រភេទ) កេរតំណែលវប្បធម៌ផ្សេងៗ ដូចជា អារ៉ាមកំពស់ប្រាំជាន់ប៊ីអ៊ីន និងចូសាន ផាអាប់ គីលសាម រ៉ូរី (ល្បែងត្បាញប្រជុំជនទាំងប្រាំបីនៃចូសាន សឆុន ដែលត្រូវបានចាត់បញ្ចូលជាកេរតំណែលវប្បធម៌លេខ 13)។
4. ព័ត៌មានរដ្ឋបាល
នាចុងឆ្នាំ 2014 សឆុនមានប្រជាជនចំនួន 58,872 នាក់ 13 អាប់ និងម្យន (2 អាប់ និង11 ម្យន) និងបុគ្គលិកសាធារណ:ចំនួន 637 នាក់ (បុគ្គលិកសាធារណ: 1 នាក់ ផ្តល់សេវាកម្មដល់ ប្រជាជនចំនួន 92 នាក់)។ អត្រានៃការប្រើប្រាស់ដីមានកំរិតខ្ពស់ ព្រោះមានប្រជាជនជាច្រើនប្រើប្រាស់ដីទំហំតូចប៉ុណ្ណោះ។
5.សេដ្ឋកិច្ចក្នុងស្រុក
ផ្ទៃដីកសិកម្មទំហំ 14,426ha ស្មើនឹង 40.5% នៃតំបន់ទាំងមូល។ មានផ្ទៃដីទំហំចំនួន 3,400ha ជាផ្ទៃដីដាំបន្លែ និងផ្ទៃដី 11,026ha ជាវាលស្រែ។ ដំណាំស្រូវ ដែលជាកសិផលចំបងនៅក្នុង តំបន់នេះ ដាំនៅលើដីដ៏មានជីជាតិក្នុងហានសានម្យន ហ្វាយ៉ាងម្យន និងម៉ាសូម្យន ដែលស្ថិតនៅជិតតំបន់អភិរក្សបក្សីទន្លេគឹមកាំង។ មានព្រៃទំហំ 15,081ha ស្មើនឹង 42.1% នៃតំបន់ ទាំងមូល។ មានព្រៃឈើជាច្រើន រួមមានស្វាយចន្ទី ផ្សិត វ៉លណាត់ ជូជុប អាខន និងគីងកូ ហើយស្វាយចន្ទី មានទិន្នផលខ្ពស់ជាងគេ។ សឆុន ក៏ជាកន្លែងដែលសំបូរទៅដោយរុក្ខជាតិ ប្រើសំរាប់ផលិតឱសថ រួមមានថ្នាំបុរាណ និងផ្លែខននុស។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ទិន្នផល ដ៏ខ្ពស់នៃផលិតផលក្នុងតំបន់ ដូចជារេមី នៅចុងឆុនម្យន និងស៊ីឆូម្យន ខ្ញីនៅមូសានម្យន និងស៊ីឆូម្យន និងដង្កូវសូត្រ នៅមូសានម្យន។ ក្រណាត់រេមីដែលផលិតនៅទីនេះ មានឈ្មោះល្បីល្បាញខ្លាំងណាស់។
ផ្នែកខាងលិចនៃសឆុនគុន ជាប់នឹងសមុទ្រខាងលិច ដែលមានឆ្នេរសមុទ្រប្រវែង 72.5km ដែលមានផ្ទៃដីសើម 5,000ha។ សារាយសមុទ្រ គឺផ្នែកមួយដ៏ធំនៃផលិតផលសមុទ្រ។ នាចុងឆ្នាំ 2000 មានរោងចក្រចំនួន 114 ដែលមានជំនាញក្នុងមុខជំនួញផ្សេងៗជាច្រើន លើកលែងរោងចក្រកាត់ដេរ គីមី និងម៉ាស៊ីន។ មានឧទ្យានកសិឧស្សាហកម្មនៅក្នុងចាងហាងម្យន និងចុងឆុនម្យន ហើយមានក្រុមហ៊ុនចំនួន 44 ក្នុងឆ្នាំ 2001។ រោចក្រថាមពល ដែលប្រើប្រាស់ធ្យូងគុណភាពខ្សោយ គឺស្ថិតនៅសម្យន ហើយផ្តល់ថាមពលដល់រោងចក្រឧស្សាហកម្ម ដែលស្ថិតនៅក្បែរទន្លេនៃតំបន់កណ្តាល។
មានស្ថាប័នពាណិជ្ជកម្មជាច្រើនស្ថិតនៅក្នុងទីផ្សារអចិន្ត្រៃយ៍ពីរ និងទីផ្សារទៀតទាត់ចំនួនបី។ ហាងជាច្រើននៅទីនេះ មានផ្តល់សេវាកម្មអាហារ និងភេសជ្ជ: ដែលភាគច្រើនជា ភោជនីយដ្ឋានដែលផ្តល់សេវាកម្មដល់សាធារណជន។ តំបន់ពាណិជ្ជកម្ម គឺសឆុនអាប់ ដែលមានស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុចំនួន5។ អ្វីដែលគួរអោយកត់សំគាល់នោះ គឺការលូតលាស់យ៉ាងឆាប់ រហ័សនៃសេដ្ឋកិច្ចប្រទេសចិន គេរំពឹងថា សឆុន នឹងក្លាយជាតំបន់ដឹកជញ្ជូនដែលភ្ជាប់ទៅនឹងតំបន់ទន្លេលឿង នៃតំបន់ខាងកើតប៉ែកខាងជើងនៃសតវត្សទី 21។ ហេតុដូចនេះ ការអភិវឌ្ឍន៍សឆុនអោយក្លាយទៅជាតំបន់ដែលមានតួនាទីសំខាន់នៅតំបន់ទន្លេលឿង គឺជាការសំខាន់ណាស់។ ឧទាហរណ៍ មានការពង្រីកបន្ថែមនៃផ្លូវលឿនសហេអាន់ (សឆុន IC, ឈុងចាងតេ IC និងតុងសឆុន IC) មកកាន់តំបន់នេះ ហើយក៏មានការអភិវឌ្ឍន៍ធនធានសង្គម (SOC) និងគំរោងអភិវឌ្ឍន៍ផ្សេងទៀត ដូចជាបង្កើនផ្លូវដែក ខ្សែចាងហាង ផ្លូវលឿនសឆុន កុងជូ ពង្រីកកំពង់ផែចាងហាង និងការសាងសង់ពហុកីឡាដ្ឋានជាតិអេកូឡីជីចាងហាង។